درخواست سالانه ۲۰۰۰ پرستار برای مهاجرت / هر ساعت اضافهکاری پرستاران ۱۵ تا ۳۵ هزار تومان است!
تاریخ انتشار: ۲۸ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۱۵۹۴۵
حمیدرضا عزیزی درباره آخرین وضعیت کمبود نیروی پرستاری در کشور اظهار کرد: در چند سال گذشته با مشکل کمبود شدید نیروی پرستاری مواجه بودیم که این معضل مزمن شده است؛ در حال حاضر برآورد میشود که حداقل با کمبود ۱۰۰ هزار نفر نیروی پرستاری مواجه باشیم.
وی افزود: در عین حال از سویی در سالهای گذشته چندهزار تخت بیمارستانی به مراکز درمانی کشور اضافه شده است و از سوی دیگر هرساله تعداد زیادی نیروی پرستاری بازنشسته میشوند یا مهاجرت میکنند که باعث افزایش نیاز ما به نیروهای پرستاری میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
آزمون استخدامی وزارت بهداشت دردی از مشکلات کمبود پرستار دوا نکرد
وی ادامه داد: آزمون استخدامی اخیر وزارت بهداشت با تأخیر انجام شد و قرار بود حدود ۱۲ هزار نفر پرستار در آن جذب شوند که حتی این میزان استخدام نیز، پاسخگوی نیاز بیمارستانهای کشور نیست و کمبود پرستار هنوز به قوت خود باقی است.
وجود کمتر از یک پرستار به ازای هر تخت بیمارستانی
عزیزی درباره استانداردهای تعداد نیروهای پرستاری گفت: تعداد پرستار به ازای جمعیت و به ازای هر تخت بیمارستانی سنجیده میشود؛ باید به ازای هر تخت بیمارستانی، به طور میانگین ۲.۵ نفر گروه پرستاری در کشور داشته باشیم یعنی باید به طور میانگین ۱.۸ پرستار و ۰.۷ نفر (کمتر از یک نفر) از گروه کمکپرستاری داشته باشیم اما در حال حاضر به طور متوسط کمتر از یک پرستار به ازای هر تخت بیمارستانی داریم.
بیمارستانهای دولتی از کمبود پرستار رنج میبرند
معاون توسعه و مدیریت منابع سازمان نظام پرستاری با بیان اینکه بیمارستانهای دولتی نیز از کمبود شدید پرستار رنج میبرند، بیان کرد: حجم بالای کار و شیفتهای سنگین پرستاری با تعداد نیروهای موجود همخوانی ندارد؛ این موضوع باعث تحمیل شیفتهای سنگین و طولانی و اضافه کاریهای اجباری به پرستاران کشور و منجر به افزایش فشار کاری آنها شده است.
وی درباره میزان اضافه کاری دریافتی پرستاران نیز تصریح کرد: به طور میانگین یک پرستار به ازای هر ساعت اضافه کاری، مبلغی معادل ۱۵ هزار تا ۳۵ هزار تومان دریافت میکند که رقم بسیار پایینی است.
درخواست سالانه ۲۰۰۰ پرستار برای مهاجرت
عزیزی خاطرنشان کرد: پایین بودن پرداختیها در کنار کمبود شدید نیروی پرستاری باعث افزایش تمایل برخی پرستاران به مهاجرت شده است؛ در حال حاضر ماهانه ۲۰۰ پرستار درخواست گوداستندینگ (گواهی صلاحیت انجام کار برای مهاجرت) میکنند که البته همه این افراد ممکن است مهاجرت نکنند اما به طور میانگین میتوان گفت که سالانه ۲۰۰۰ پرستار درخواست مهاجرت کردن دارند.
وی ادامه داد: در کشورهای اروپایی و حاشیه خلیج فارس پرداختی به پرستاران بسیار زیاد است؛ از سوی دیگر به دلیل این که جهان در حال حرکت به سوی سالمندی است بسیاری از کشورها نیاز به نیروهای درمانی از جمله پرستار دارند که این دو موضوع باعث افزایش جذب پرستاران در کشورهای خارجی شده است.
به گفته عزیزی، کمبود نیروهای پرستاری علاوه بر افزایش فشار کاری پرستاران، باعث افت کیفیت خدمات درمانی ارائه شده به مردم نیز میشود زیرا به ازای هر تخت بیمارستانی باید ۲.۵ نفر گروه پرستاری داشته باشیم اما الان که به ازای هر تخت کمتر از یک پرستار داریم به این معناست که یک پرستار، مجبور است همزمان به چند بیمار خدمات پرستاری ارائه کند.
بیکفایتی وزارت بهداشت علت عمده کمبود پرستار در کشور
معاون توسعه و مدیریت منابع سازمان نظام پرستاری گفت: در چند دیداری که در سنوات قبل با مقام معظم رهبری داشتیم ایشان تأکید ویژهای بر استخدام و رفع کمبود نیرو و بومیسازی استانداردهای نیروهای پرستاری داشتند اما وزارت بهداشت، اصلاً در این قضیه به خوبی ورود نکرده و نتوانسته برای رفع معضل کمبود نیرو با سازمانهای دخیل در جذب پرستار، رایزنی کند. به عبارتی میتوان گفت که بخش عمدهای از کمبودهای حوزه پرستاری به دلیل بیکفایتی مسئولان وزارت بهداشت است.
تربیت سالانه ۱۲۰۰۰ پرستار در ایران
وی درباره تعداد دانشجویان پرستاری نیز اظهار کرد: در کشور بیش از ۲۰۰ دانشکده پرستاری تحت نظر وزارت بهداشت و دانشگاه آزاد داریم و سالانه حدود ۱۰ تا ۱۲ هزار نفر دانشجو در این دانشکدهها پذیرش میشوند.
وی در پاسخ به این که آیا تعداد دانشجویان پذیرش شده در رشته پرستاری برای رفع کمبود پرستار در کشور کافی است؟ بیان کرد: از سویی به دلیل پایین بودن درآمد پرستاران برخی از دانشجویان تمایلی به ادامه تحصیل و اشتغال در حوزه پرستاری ندارند و از سوی دیگر به دلیل آن که بسیاری از فارغ التحصیلان رشته پرستاری استخدام نمیشوند نمیتوان برآورد خیلی دقیقی از این موضوع داشت که تعداد دانشجویان در رشته پرستاری کافی است یا خیر زیرا بستر لازم برای جذب و بکارگیری این نیروها فراهم نشده است و حتی اگر ظرفیت افزایش یابد نیز، مشکل کمبود پرستار حل نخواهد شد.
منبع: خبرگزاری تسنیممنبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: اضافه کاری پرستاران مهاجرت پرستاران حمیدرضا عزیزی ازای هر تخت بیمارستانی نیروهای پرستاری طور میانگین پرستار به ازای نیروی پرستاری کمبود پرستار وزارت بهداشت اضافه کاری کمتر از یک یک پرستار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۱۵۹۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اصرار شنبهایها و مقاومت پنجشنبهایها
در حالی که معاون پارلمانی رئیس جمهور گفته دیدگاه دولت بیشتر به تعطیلی پنجشنبهها نزدیک است، برخی دستگاههای اجرایی مثل وزارت خارجه و نیز نهادهای اقتصادی بخش خصوصی و دولتی بر تعطیلی روز شنبه اصرار دارند.
به گزارش ایسنا، متن پیش رو گزارش نورنیوز از مناقشات بر سر روز دوم تعطیل هفته است که این روزها بحث آن در محافل مختلف داغ شده است؛ وقتی حرف تعطیلی دو روز در هفته به میان میآید، عدهای گمان میکنند با توجه به تعداد بالای تعطیلات مناسبتی در ایران لزومی به این کار وجود ندارد و چه بسا این تعطیلی وضعیت اقتصادی کشور را تحت تأثیر قرار دهد. درست است که ایران دارای بیشترین تعطیلی مناسبتی است، اما به دلیل این که تعطیلات آخر هفته برخلاف بسیاری از کشورها در ایران یک روزه است، ایرانیان در مجموع حدود ۴۰ روز در سال کمتر از دیگر کشورها تعطیل هستند.
بر اساس پژوهشی با عنوان «کدام کشورها پردرآمدترین روزهای تعطیلات را دارند؟» که نتایج آن در مارس ۲۰۲۳ در نشریه اینترنتی Visual Capitalist منتشر شده، ایران با مجموع ۵۳ روز تعطیلات، دارای نسبتی تقریباً مساوی بین تعطیلات رسمی و تعداد روزهای مرخصی با حقوق است و از این منظر در صدر قرار دارد. در واقع تقریبا نیمی از این ۵۳ روز تعطیلی، مرخصی مجاز شاغلان است و تعطیلات ایرانیان با احتساب این روزهاست که به عدد ۵۳ میرسد.
در اکثر کشورها، قوانینی برای ارائه مرخصی قانونی به کارمندان وجود دارد. بر اساس این پژوهش ۲۲ کشور دارای سیاست مرخصی سخاوتمندانه ۳۰ روزه هستند که ۱۰ کشور از این تعداد در آفریقا قرار دارند. در این میان برخی از کشورهای آفریقایی، اروپایی و آسیای مرکزی، از جمله توگو با ۴۳ روز، سن مارینو با ۴۶ روز و یمن با ۴۵ روز، در اختصاص مرخصی بسیار سخاوتمند بودهاند.
البته زمامداران سایر کشورها نیز بر این عقیدهاند که اگر تمام وقت کار میکنید و ۴۰ ساعت در هفته را به محل کار خود اختصاص میدهید، مستحق استفاده از مرخصی هستید. با این حال میزان مرخصی استحقاقی در سراسر جهان اغلب به مدت زمان اشتغال کارمند بستگی دارد و همه کشورها حداقلهای یکسانی ندارند.
جدا از بحث مرخصی استحقاقی و محاسبه آن در تعداد روزهای تعطیل، تعطیلات رسمی نیز فرصتی برای تجدید قوا و استراحت کارمندان است. کشورهای سراسر جهان تعطیلات رسمی را به مناسبتهای مختلف جشن میگیرند و رویدادهای مهم ملی، فرهنگی و مذهبی را گرامی میدارند. تعداد این روزها هم البته میتواند در سراسر جهان متفاوت باشد. ایران با مجموع ۲۷ روز در سال، بالاترین تعداد تعطیلات رسمی با احتساب حقوق را در جهان ارائه میکند. پس از ایران بنگلادش با ۲۴ روز تعطیل رسمی و آذربایجان و کامبوج هرکدام با ۲۱ روز، بیشترین تعطیلات رسمی با حقوق را در جهان به خود اختصاص دادهاند.
از سوی دیگر کشورهایی هم وجود دارند که در آنها خبری از تعطیلات رسمی با حقوق یا به قولی تعطیلات رسمی پولی نیست مثل لیبی که تعطیلات رسمی پولی ندارد و لبنان نیز تنها دو روز تعطیل رسمی در طول سال دارد.
در برخی کشورها هم لزوما هر جشنی تعطیل نیست. به عنوان مثال، هند باوجود داشتن انبوهی از جشنوارهها و روزهای با اهمیت ملی، تنها سه تعطیلات ملی دارد: روز جمهوری، روز استقلال و تولد مهاتما گاندی.
با این حال، هند همچنین نمونه خوبی از کشورهایی است که تعطیلات در سطح دولتی را نیز ارائه میدهند و هر ایالت این اختیار را دارد که بر اساس مناسبتهای مذهبی، فرهنگی و تاریخی خود به لیست تعطیلات با حقوق اضافه کند.
شنبه یا پنجشنبه، مسأله این است
اگر بپذیریم ایران باید همگام با سایر کشورها دارای تعطیلی دو روز در هفته باشد، باید تکلیف روز دوم تعطیل هم مشخص شود. این روزها بحث برای تعیین تکلیف این روز تعطیل در میان نمایندگان مجلس و مسئولان مربوط به شدت داغ است. از سوی دیگر فعالان بخش خصوصی نیز چشم به این تصمیم بزرگ دوختهاند که مشخص میکند فعالیتهای آنها در چه سمت و سویی جهت خواهد گرفت.
گروهی معتقدند با توجه به نیمه تعطیل بودن روز پنجشنبه، بهتر است این روز به کل تعطیل باشد و عدهای دیگر بر این باورند که تعطیلی شنبه مفیدتر خواهد بود چرا که با مناسبات جهانی و تعطیلی کشورهای دیگر همسویی بیشتری خواهد داشت و از این رو برخی مراودات اقتصادی و غیره را بهبود میبخشد.
تصمیم درباره تعطیلی روز دوم هفته در کمیسیون اجتماعی مجلس با حضور اعضای کمیسیون، معاون سازمان امور اداری و استخدامی و نماینده مرکز پژوهشهای مجلس، در تاریخ ۲۶ فروردین ۱۴۰۳ در دستورکار قرار گرفت.
ولی اسماعیلی، رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی در تشریح این نشست عنوان کرد که در موضوع اصلاح ماده (۸۷) قانون مدیریت خدمات کشوری مبنی بر افزایش یک روزه تعطیلی پایان هفته و کاهش ساعات کاری که از صحن مجلس به کمیسیون بازگشت خورده بود، ما باید دو ابهام در آن، یعنی تعیین میزان ساعات کاری و تعیین روزهای کاری را در کمیسیون رفع میکردیم که در این نشست پس از اعلام نظرات نمایندگان موافق و مخالف و نماینده دولت و در نتیجه این بررسی، روزهای کاری از شنبه تا چهارشنبه تعیین شد. به عبارت دیگر بر اساس این ماده شهرها و استانهای دیگر هم مانند تهران پنجشنبه و جمعه تعطیل خواهند بود.
به گفته او بحث دیگری که ذیل موضوع اصلاح ماده (۸۷) قانون مدیریت خدمات کشوری مورد بررسی قرار گرفت، کاهش ساعات کاری بود که در حال حاضر ۴۴ ساعت است. پیشنهاد اولیه دولت کاهش این عدد به ۴۲ و نیم ساعت در هفته و پیشنهاد کمیسیون ۴۰ ساعت در هفته بود که در این نشست پس از طرح نظرات موافقان و مخالفان، نماینده دولت هم با ۴۰ ساعت موافقت کرد. (مهر، ۲۶فروردین ۱۴۰۳)
حسین گودرزی، سخنگوی کمیسیون اجتماعی مجلس درباره دلیل انتخاب روز پنجشنبه و جمعه به عنوان روزهای تعطیلی عنوان کرد که یک بار شنبه را مصوب کردیم و پیشنهاد ارائه شده به کمیسیون بود. بعد دیدیم مقاومتهایی وجود دارد و به همین دلیل کمیسیون اصلاح کرد. به این ترتیب، قرار است دو روز در هفته را تعطیلی اعلام کنیم و بعد به تشخیص دولت، عمل شود.
محمد حسینی، معاون پارلمانی رئیس دولت سیزدهم نیز در پاسخ به پرسشی درباره دیدگاه دولت در زمینه تعطیل پنجشنبهها، اظهار کرد که نظر دولت در این زمینه مشخص است و به غیر از جمعه به تعطیلی یک روز دیگر به انتخاب دولت تاکید دارد و برخی استانها هم مانند تهران پنجشنبهها را تعطیل کردند. دیدگاه دولت هم بیشتر به تعطیلی پنجشنبهها نزدیک است. (خبرآنلاین، ۲۸ فروردین ۱۴۰۳)
محدوده جهانی ۴۰ تا ۴۴ ساعت کاری در هفته
اگر بخواهیم به مقایسهای در رابطه ساعات کاری در ایران با سایر کشورها بپردازیم باید بگوییم که ساعات کار استاندارد کشورهای سراسر جهان حدود ۴۰ تا ۴۴ ساعت در هفته است که البته لزوما در همه جا اینطور نیست.
بر اساس پژوهشی که در پایگاه خبری منابع انسانی انگلستان (HRnews)، با عنوان «تحلیل آمار ساعتهای کاری در کشورهای مختلف» از سوی سازمان بینالمللی کار منتشر شده، ساعتهای کاری در بیش از ۱۰۰ کشور جهان مورد بررسی قرار گرفت و نتایج جالبی در این باره به دست آمد. بر این اساس هلند رکورددار کمترین ساعت کاری در جهان شناخته و مشخص شد که کارمندان و کارگران هلندی تنها ۳۲ ساعت در هفته کار میکنند. استرالیا نیز با بیشتر از یک ساعت زمان کاری از هلند، ۳۳ ساعت در هفته کارمندان و کارگران را سر کار نگه میدارد.
بر اساس این پژوهش شاغلان دانمارکی ۳۴ ساعت در هفته مشغول به کار هستند و بعد از استرالیا قرار دارند. کانادا، غنا و نروژ هم با ۳۵ ساعت کار در طول هفته در رتبههای بعدی جای میگیرند و زمان کاری در اتریش، فنلاند، فرانسه، آلمان، ایرلند، موزامبیک، سوئد و انگلستان هم ۳۶ ساعت در هفته است.
بر اساس این پژوهش بیشترین ساعات کاری در هفته نیز برای نپال ثبت شده که ۵۴ ساعت کار در هفته و ۲۰ ساعت بیشتر از میانگین ساعت کار در کشورهای اروپایی است. میانمار و قطر نیز با ۵۱ و ۵۰ ساعت کاری در هفته در جایگاههای بعدی قرار دارند. در این بررسی مشخص شد اغلب کشورهای آسیایی در مقایسه با کشورهای غربی ساعات کار طولانیتری دارند.
در ایران نیز ۴۴ساعت کار در هفته گرچه در محدوده متوسط جهانی قرار دارد اما در واقع حداکثر ساعت کاری در نرم جهانی محسوب میشود و کاهش آن به ۴۰ ساعت کار در هفته نیز همچنان در محدوده متوسط ساعت جهانی کشورهای دنیا قرار میگیرد و از این رو ما را از متوسط جهانی تعداد ساعات کاری خارج نمیکند. در واقع تعطیلی دو روز در هفته ما را در شرایطی مشابه با بسیاری کشورها قرار میدهد. در این میان بحث ساعات مفید کاری هم مطرح است که البته موضوع این گزارش نیست اما میتواند به عنوان مسألهای مهم مورد بررسی قرار گیرد.
در هر حال مسأله تعطیلی دو روزه و کاهش ساعات کاری همچنان سوژه بحثهای زیادی قرار خواهد گرفت و باید دید اجرای این طرح در آینده چه نتایجی در بر خواهد داشت. در آن صورت ادامه روند یا تصمیم گیریهای بعدی درباره آن آسانتر خواهد بود و ما را در شرایط بهتری قرار خواهد داد.
انتهای پیام